Wiosna za pasem. Dni są już wyraźnie dłuższe, słońce częściej zerka zza chmur, a szarość powoli ustępuje miejsca kolorom: jasnemu błękitowi nieba, bieli pierwiosnków, blademu fioletowi krokusów i nieśmiałej jeszcze zieleni. Pora więc najwyższa, by zobaczyć świat – na różowo!
Dlatego wraz z Francisem Kurkdjianem zapraszamy do udziału w konkursie, którego wiodącym motywem jest róż. Róż różany, ale nie tylko, ponieważ pragniemy, byście na różowo zobaczyli cały świat i aby wraz z wiosną Wasze nastroje poszybowały wysoko – tam, gdzie harcują ciepłe podmuchy optymizmu, a złote promienie słońca malują na twarzach uśmiechy szczęścia!
Prosimy o pocztówki z tej podniebnej podróży. Napiszcie nam, jak stamtąd wygląda świat widziany przez różowe okulary. Opisujcie Wasze uczucia, emocje, tęsknoty i marzenia albo całkiem zwyczajne przedmioty: kubek kawy, ulubiony fotel, bukiecik stokrotek, stary zegar, ukochanego psa – byle na różowo! A ponieważ poznaliśmy już Waszą kreatywność, poprosimy o opisy w formie … haiku*. Kochamy ich formę: krótką, poetycką, pozwalającą w kilkunastu sylabach zawrzeć samo sedno. Na pewno dacie radę!
Aby zachęcić Was do literackich prób, przygotowaliśmy wspaniałe nagrody z kolekcji zapachów Maison Francis Kurkdjian. Rozdamy miniatury najnowszej kompozycji mistrza Kurkdjiana À la rose i – PRZEDPREMIEROWO! – kilka miniatur Oud Satin Mood, nowego zapachu linii Oud Mood Collection, który na naszych półkach pojawi się dopiero w czerwcu!!!
Musicie przyznać, że dla takich nagród warto spędzić kilka chwil z muzą. Byle nie z Melpomeną, bo tragedii nie przewidujemy!
To co? Do dzieła! Na Wasze haiku czekamy … do 25 marca! Prosimy wpisywać poniżej, w komentarzach na blogu pod ogłoszeniem konkursu.
* * * * *
* Haiku wywodzi się Japonii i jest krótką formą poetycką, która w oryginale składa się z 17 sylab, podzielonych na trzy wersy (5-7-5). Klasyczne haiku charakteryzowały dwa „obowiązkowe” elementy: nawiązanie do pory roku/dnia oraz wyraźny podział wiersza na dwie niezależne części. Haiku pisane w innych językach nie musi zachowywać japońskiego metrum, co jest znacznym ułatwieniem. 🙂
Zobaczcie, jak wyglądają klasyczne haiku w tłumaczeniu Agnieszki Żuławskiej-Omedy:
Haru no yuu
taenamu to suru
kô o tsugu
Wieczór wiosenny
niknie zapach kadzidła
zapalę drugie
Sabishisa ya
hana no atari no
asunaro
Oto samotność
wśród ukwieconych wiśni
cyprys wyniosły
* * * * *
Zdjęcie miniatury À la rose: silverkis.com
Synku jedyny
głaszczę Ciebie po główce
ba, tylko we śnie.
Róża rozkwitła.
Czyż to nie cud? Na brzydkim ciele
Głowa królowej.
Po snach został ślad
Różanopalca gwiazda
Bladej jutrzenki
Otwieram oczy
Różowy świt na skórze
noc samotna śpi
Czułe kochanie
w świecie bezbarwnym Twój
dotyk różowy
Pies patrzy, czeka,
człowiek odchodzi w dal,
to był przyjaciel ?
Wiosną piwonie
słońce podgląda
Spłoniły się wstydliwie
Promienie słońca.
Ogrzały nasze ciała.
Splecione w akcie miłości.
Im więcej jesteś
mój świat Tobą różowy
bardziej się staje
gaszę blady nów
róża poranka w rosie
zimnej skąpana
Róża to piękno
bezbronne, na nic zdadzą
się ostre kolce.
różany brzask
w mym ogrodzie rozchyla
usta róża spłoniona
Dnia nam przybywa
Swe kolory budzi las
Nadchodzi wiosna
kubkiem herbaty
w zapachu poranka
witam Cię wiosno
żurawie
już są
będę szczęśliwa
słońce
przylaszczka
mój uśmiech
ty
ja
we troje
w ziarenku kawy
w różowej filiżance
szczęście
Utulam Cię
ciepły wiatr pomaga gładzić włosy
Daj znać sukienką, zapachem
wtedy się narodzę
wiatr przywiał wiosnę —
ja spąsowiałam różą
choć świt wstał blady
Jutrzenka zapala
zorzę na niebie
Milknie słowik
Rozstanie z nim
Chwyta ostre kolce ròż
milknie to serce
kocha
nie kocha
zabrakło płatków
i nic, że pada
bo świat widzę przez moją
różową tęczę
* * *
radosny akord
zagrany na różach tak
zachwycał wonią
* * *
szumiała cicho
burza w szklance wody bo
wiosna nadeszła
Wiosenny ranek
radosne ptasie trele
ferią barw płyną.
Promienie słońca
wietrzyk włosami tańczy
wspomnieniem wiosny.
Czerwcowy wieczór
pole makiem zasnute
zmęczone wiatrem.
Wieczorny spacer
miejska dżungla. kocie łby
miauczenie kota
Wiosenna burza
płacze rzewnym deszczem
Tęcza się waha
Taka roztargniona !
Goni za wszytkim
Zielone listeczki
Słońce zachodzi.
Nasze ciała splotły się.
Ekstaza uniesienia.
Szum fal.
Gwieździste niebo nad nami.
Nocna kochanka .
Wschód słońca.
Kropla rosy we włosach.
nasza miłość.
Zachód słońca.
Tęcza kolorów w nas.
Kochamy się.
Rozgwieżdżone niebo.
Wtuleni w swoje ciała.
Nocna kochanka.
Brzask promieni.
Pełni miłosnego uniesienia.
Upojeni namiętnością.
Popołudniowa herbata.
Hipnotyzujący zapach róż.
Ogród miłości.
rozchyliła pąk
bezwstydnie i wiosennie
spłonąłeś różem
słoną poduszkę
promienie słońca suszą
będzie jak dawniej
wzornik kolorów
odcienie różu obnaża
będzie dziewczynka!
z Oskarem i Księciem
czytelnię wskazałaś by
w życiu się znaleźć
Plama ze słońca
kot i jego lenistwo
przychodzi wiosna
Przeszedł ból ranka
została sama słodycz
i małe rączki
Córeczka moja
cichutko oddychając
śni o Aniołach
Jaki jest ten świat
niech lepiej jeszcze nie wie
chwila ta niech trwa
Różo
Odurzasz
Jesteś darem miłości!
*
Wiosno
Wrociłaś taka sama.
To ja się zmieniłam.
*
Wszystko kwitnie
Życie budzi się na nowo
Chwilo trwaj
powróżmy z róży…
stulistny cierń zachwytu
na linii życia
***
życie w Twej dłoni
puls rytm bieg gdzieś w nieznane
całuję pieszczę
***
co będzie dalej
w spokój owita wiem że
z róży się wróży…
Pamiętam zapach
Barbie z dzieciństwa. To maj.
Sukienki, konwalie.
zamykam oczy
ust płatki różowe
pieściły Twój sen
nabrała rumieńców
z moich dłoni, przez kolce
czerwona jak krew
Pozwól oddać się Twym urokom
Wiosno! wypełnij radością powitania
Miłość w sercu tłumioną
Różany dym z zaschniętych łodyg
wiruje w jasne niebo
wszystko kwitnie na pudrowo
xxx
Rankiem różany rumieniec
Pąs cyklamen fuksja
Okulary na jasny świat
xxx
Wiosna żabie przebudzenie
zjeść różowe stokrotki
słońcem pada na marmur
różową wstęgą
przeznaczenie oplata
serca wytrwałość
***
niespokojny sen
płaszczem nocy okryty
ogród różany
***
huragan duszy
pod powiekami nocy
lico różowe
różową wstęgą
przeznaczenie oplata
serce wytrwałe
***
niespokojny sen
płaszczem nocy okryty
ogród różany
***
huragan duszy
pod powiekami nocy
lico różowe
różową wstęgą
przeznaczenie oplata
serce wytrwałe
***
niespokojny sen
płaszczem nocy okryty
ogród różany
***
huragan duszy
pod powiekami nocy
lico różowe
——-<——-@
Jasny, chłodny świt
okruchy wspomnień z młodości
opadają na duszę niczym płatki kwiatu wiśni
——-<——–@
Wiosna w lesie
wśród zieleni jadowitej
morze zawilców oczy raduje
——-<——–@
Zmierzch muzy o krwistych ustach
mały ogrodnik pracowicie
kończy sadzić pnące róże…
——-<——–@
różową wstęgą
przeznaczenie oplata
serce wytrwałe
***
niespokojny sen
płaszczem nocy okryty
ogród różany
***
huragan duszy
pod powiekami nocy
lico różowe
znalazłam wiosnę
ma kolor bladej róży
na białym śniegu
smaga mnie po szyi
wiatr to, czy oddech Twój?
czy łzy lecą z moich oczu
czy olejek z róży płatków
nie tak czerwonych, jak usta Twoje?
dziś nawet słońce świeci na różowo
trawa różowa i niebo
tylko róże dziś tak czarne
jak oczy Twoje
jak noc
różą pustynną jesteś mi
tak wielu Tobie podobnych wokół
lecz każdy wyjątkowy
róża, a bez kolców
roztwierasz swe ramiona
niczym różane pąki
a ja biegnę
dalej, dalej, dalej
w las, w dym, w ogrody
róże, bukiety przynosił mi
a ja chciałam
więcej
***
pozostał tylko list
w zamkniętej kopercie
i usta jak pustynna róża
piękne
i wyschnięte
nadeszła wiosna
róże ptaki i dzieci
śpiewają życie
odszedłeś nagle
pod sercem kiełkuje miłość
zakwitnę różą
to już nie zima
słońce róże ożywia
w starym ogrodzie
* * *
to miejsce jest tu
w sercu pełnym jasnych róż
powrotny ogród
* * *
zwiewny pył zorzy
tnie miecz damasceński stal
pudrowa róża
ból ściska serce
mała sikorko przybądź
zanuć pieśń słodką
oto uczucie
różowe płatki gubi
kolec zazdrości
***
wieczór wiosenny
aromat róż unosi
serce szczęśliwe
***
otwieram oczy
usta różem muśnięte
całują życie
***
Wiosno widziałam
kroków twych bezszelestny
łabędzi taniec
***
Zachodem słońca
rosną jutrzejsze plany
nadziejo płocha!
***
Pijane słońcem
chylą się płatki róży
esencja wiosny
różowe niebo,
zapach świtu i kawy
– łagodny ranek
Łódź na jeziorze
zachód w tafli odbity
raj mój zdobyty
Włosy rozwiane
tańczą na wietrze kwiaty
rozkwitły latem