Warsztaty

Róża była i jest nadal jednym z najpopularniejszych składników w przemyśle perfumeryjnym. Bywa elementem kwiatowych i orientalnych kompozycji bądź całkowicie dominuje nad pozostałymi nutami.

Róże cenione i uprawiane były już w starożytności. Grecy i Rzymianie używali olejku różanego i maści różanych do pielęgnacji urody i zachowywania młodości. Na ścianach egipskich grobowców można znaleźć namalowane krzewy różane – olejki różane stosowano w tych czasach do „konserwowania” mumii. W Świątyni Salomona w Jerozolimie ściany obmywane były różaną wodą. Róże poświęcone były Izydzie, były również symbolem Afrodyty. Władcy Persji, słynący ze swoich wyrafinowanych upodobań, sypiali na materacach wypełnionych płatkami róż.

Szacuje się, że olejek różany mógł być destylowany już w pierwszym wieku p.n.e. w Indiach. Sztuka ta rozwinęła się następnie w starożytnej Persji … Czytaj dalej »

Paczula, brodziec paczuli, paczulka wonna – kolejny po ambrze składnik, którego zastosowanie nie ogranicza się tylko do perfum. Obejmuje również medycynę, ogrodnictwo, jest także przedmiotem kultu.

Paczula to wieloletnia roślina, należąca do gatunku jasnotowatych [do gatunku tego należy także m.in. szałwia, bazylia, mięta i lawenda]. Ma wysokość do 70 cm, włochatą łodyżkę i rzadkie, niewielkie, białe lub biało-różowe kwiaty o intensywnym zapachu. Nazwa „paczuli” pochodzi z języka tamilskiego, od słów: patchai – zielony i ellai – liść. Rośnie głównie na wyspach Indonezji, jednak obecnie uprawiana jest również w Chinach, Indiach, Tajlandii, na Karaibach, Madagaskarze, w Brazylii oraz w zachodniej Afryce.

Stosowana była na Bliskim Wschodzie na Jedwabnym Szlaku do perfumowania cennych tkanin w celu ochrony przed molami. Do Europy zawitała … Czytaj dalej »

„Najpopularniejsze żywice to: olibanum, labdanum, galbanum, mirra, styraks, opoponax, balsam tolu, elemi, sandarak, jednak nie wszystkie znajdują zastosowanie w przemyśle perfumeryjnym – bądź ich obecność w kompozycjach nie jest ujawniona.

OLIBANUM, zwane również kadzidłem frankońskim (ang. frankincense), otrzymuje się z substancji żywicznej pozyskiwanej z drzew kadzidłowca. Drzewa te są dość trudne w hodowli, rosną często w bardzo niesprzyjających warunkach: głównie w południowym paśmie Sahary, na Półwyspie Arabskim i Indyjskim. Istnieje ponad 20 gatunków kadzidłowca [m.in. Boswellia sacra, B. serrata], ale za najcenniejszą uważa się żywicę pozyskaną z gatunku Boswellia papyrifera. Niestety, jak to bywa z trudnymi w uprawie roślinami, produkcja tego kadzidła stale się zmniejsza, ponieważ drzewa są zbytnio eksploatowane, a dziko rosnące kadzidłowce są wycinane dla ziemi pod pola … Czytaj dalej »